Voorstelling

Verscholen in de bossen en heuvels in de afgelegen delen van de deelstaat Chhattisgarh in centraal India liggen dorpjes waaraan de tijd volledig voorbij lijkt te zijn gegaan. De bewoners wijken in veel opzichten af van de rest van de Indiase samenleving: ze spreken andere talen en hebben hun eigen tradities, goden en geesten. De tribalen noemen zichzelf  de Adivasis, wat 'eerste bewoners' betekent. Net als het Amerikaanse continent heeft dus ook India zijn 'Indianen.' Ze leven nog op dezelfde wijze als hun voorouders: landbouw, jacht en verzamelen van junglevruchten als middel om te overleven.

Onderwijs

Pater Sidon Maes, SJ (+ Dhanwar 2001)  was afkomstig uit het Waasland en vond dat het mooie van hun traditionele cultuur de kans moest krijgen te overleven, maar ook dat leven voor hen meer zou moeten zijn dan overleven. Ook voor hun kinderen zou goed onderwijs beschikbaar moeten zijn. In 1994 stampte Sidon in de hel der vergetelheid een goed werkende lagere en middelbare school uit de grond. Samen met de Indiase Paters Jezuiëten willen we met SOS Jungle Kids zijn levenswerk verder zetten.

Hefboom

We willen onderwijs als hefboom voor de ontwikkeling van een vergeten gemeenschap gebruiken. Dit was ook de doelstelling van Pater Sidon. Dankzij de steun van pleegouders in België kunnen vandaag een duizendtal junglekinderen les volgen in de kleuterklas, lagere school of middelbare school. Voor veel van de studenten geldt na hun opleiding in Dhanwar wat tot voor kort als onmogelijk werd beschouwd: verder studeren aan een Hogeschool in één van de Indiase grootsteden.

Dorpsprojecten

Wie niet verder studeert betrekken we bij kleinschalige dorpsprojecten die we in jungledorpjes opstarten. Deze dorpsprojecten richten zich voornamelijk op preventieve gezondheidszorg, rechtsbijstand, verbetering van landbouw en politieke bewustwording.

Dankzij de steun van hun pleegouders groeien de eerste generatie studenten uit tot kritische, bewuste jong volwassenen die weerbaar genoeg zijn tegen de onderdrukkingen waar de lokale bevolking al generaties onder gebukt gaat.